Moncarapacho

De fulltime reizigster en digitale nomad Feikje Meeuwsen heeft enkele jaren geleden een blog geschreven op haar website 'de Reis er naar toe' over ons dorpje Moncarapacho in de Algarve, Portugal. Zij vond op het eerste gezicht ons dorpje waar niets te beleven of te bekijken valt.

Eén keer doorheen wandelen, mooie kerk, veel vervallen huizen, kopje koffie op het centrale plein. Dan heb je het wel gezien, dacht zij. Pas toen ze samen met haar man ruim 3 maanden overwinterden in Moncarapacho ontdekte Feikje hoe leuk ze het plaatsje vond. Maak ook kennis met Moncarapacho door de ogen van Feikje:

DRIE KERKEN BIJ ELKAAR Vanaf het terras op het centrale pleintje kijk je op de gevel van de Igreja Da Misericórdia (= Kerk van Barmhartigheid). En de lange kant van het plein wordt begrensd door de blinde muur van de Igreja Matriz de Moncarapacho (= de moederkerk van Moncarapacho). De andere naam van deze kerk is ‘Igreja Matriz da Nossa Senhora de Graça’ (= Kerk van onze Lieve Vrouw van Genade). Ik had graag een kijkje in beide kerken willen nemen, maar ze waren vanwege corona jammer genoeg dicht.

Het centrale plein van Moncarapacho Als je de eerste keer wat drinkt op het terras spring je op het hele uur uit je stoel van schrik (en bij de 2e en volgende keren waarschijnlijk ook nog). Dan slaat de kerkklok namelijk, en hard ook. Om 12 uur ’s middags moet je dan ook even geduld hebben voor je je eventuele gesprek kunt voortzetten. 

En hou er rekening mee dat de klok altijd 2 keer achter elkaar de uren slaat… dus onthoud nog maar even wat langer wat je wilde zeggen.

Igreja da Misericórdia / Kerk van Barmhartigheid

Detail van de bijzondere gevel van de moederkerk, met o.a. engelen en demonische figuurtjes

INTERIEUR ERMIDA DE SANTO CRISTO Vlak achter het centrale plein heb je dan nog de Ermida de Santo Cristo(= Kapel van de Heilige Christus). Die kon ik gelukkig wel van binnen bekijken. De kapel is gebouwd in de 17e eeuw en het interieur is typisch Portugees: de wanden zijn helemaal bedekt met azulejos. Heel bijzonder!

Interieur Ermida (of Capela) de Santo Cristo

MUSEUM VAN MONCARAPACHO Naast de Ermida de Santo Cristo staat het Museum van Moncarapacho. Met een verrassende collectie! Op de benedenverdieping gaat deze van archeologische vondsten uit de tijd van de Romeinen, Visigoten en Arabieren tot voorwerpen ‘uit grootmoeders tijd’ en alles ertussenin. Samen geven ze een beeld van de geschiedenis van Moncarapacho door de eeuwen heen. Wij werden rondgeleid door een vrouw die nauwelijks Engels sprak, maar met geduld en wederzijdse goede wil begrepen we uiteindelijk alles wat ze vertelde en haar uitleg maakte het bezoek extra de moeite waard.

Links de kapel van Santo Cristo en rechts het Museum van Moncarapacho NAPOLITAANSE KERSTSTAL Op de bovenverdieping van het museum is een expositie van religieuze beelden en gewaden uit de 17e en 18e eeuw. Én het topstuk van het museum: een 18e eeuwse Napolitaanse kerststal. Eén van de oudste van Europa. Met levensechte figuren van herders en koningen, maar ook van ‘gewone’ mensen in alledaagse scenes. Grappig is dat alle figuren kleren dragen uit de periode waarin ze gemaakt zijn. Alleen al voor deze bezienswaardigheden moet je wat mij betreft Moncarapacho bezoeken!

Bovenverdieping met Napolitaanse kerststal van het Museum van Moncarapacho (met toestemming genomen)

SCHOORSTENEN EN DAKLIJSTEN

Pas na het lezen van het blogartikel Lijstgevels in de Algarve begon ik in Moncarapacho omhoog te kijken. Iets wat je natuurlijk in alle dorpen en steden die je bezoekt moet doen! En ja hoor, ook hier in Moncarapacho de meest bijzondere daklijsten! Naast natuurlijk de karakteristieke schoorstenen die je overal in de Algarve ziet.
[Lees verder onder de foto’s]

DEURKNOPPEN EN TEGELS
In Moncarapacho en de omringende dorpen en steden zie je op heel veel voordeuren deurkloppers in de vorm van handjes. Typisch Portugees dus… maar ze komen uit Frankrijk. Ze werden daar in de 19e eeuw gemaakt en zijn als een elegante Franse accessoire heel populair geworden in Portugal en Spanje.

AZULEJOS

Portugal staat bekend om zijn azulejos, oftewel wandtegels. Ook in Moncarapacho zijn huizen die aan de buitenkant helemaal bedekt zijn met tegels. Ook zie je veel tegeltableaus op de gevels, de meeste met een religieus tafereel.
[Lees verder onder de foto’s]

DE MARKTEN VAN MONCARAPACHO
Elke eerste zondag van de maand is er een grote markt in Moncarapacho. Met kleren, verse groenten en fruit, ambachtelijke producten, maar ook kippen, duiven, papegaaien en parkieten, en met de nodige eetstalletjes met terrasjes. In augustus is er een grotere landbouwmarkt die vier dagen duurt. Met muziek, lokale gerechten en dans. 

En er is ook een dagelijkse markt in de wat verscholen markthal achter twee lokale cafeetjes. Hier kopen de dorpsbewoners hun verse groenten en vis, en kletsen even bij met een kopje koffie.

Hoenderen en duiven te koop op de maandmarkt in Moncarapacho

CARNAVAL
Een heel belangrijk en populair evenement in Moncarapacho is het carnavalsfeest, met de oudste traditionele optocht van de Algarve (ruim 120 jaar). Wij hopen nog een keer terug te komen om dit mee te maken!

DE GESCHIEDENIS VAN MONCARAPACHO
In de streek waarin het huidige Moncarapacho ligt, leefden al mensen vanaf het neolithicum, oftewel de nieuwe steentijd, vanaf ca. 11.000 v. Chr. Vanaf de 4e eeuw v Chr trokken Keltische stammen de Algarve binnen. En vanaf de 2e eeuw v Chr bezetten achtereenvolgens de Romeinen, de Visigoten (vanaf de 5e eeuw n Chr) en de Arabieren (vanaf de 8e eeuw n Chr) het gebied.

ROMEINSE RESTEN

Bij Moncarapacho kun je nog over de resten van een Romeinse weg wandelen. Een stukje van de weg loopt langs de olijfboerderij Monterosa. Vanuit Moncarapacho kom je er vanzelf als je de wandelroute ‘Roman Roads’- volgt. Het tegenwoordige Faro (vlakbij Moncarapacho) was een grote en belangrijke handelsstad voor de Romeinen. In Estoi – net boven Faro en 10 km ten westen van Moncarapacho – kun je de Romeinse opgraving bezoeken van Milreu – een luxe Romeinse villa met tempel.

Resten van een Romeinse weg net buiten het centrum van Moncarapacho

Aan de architectuur van Moncarapacho en veel andere dorpen en steden in de Algarve zie je duidelijk de Arabische (Moorse) invloed.

CADEAU VOOR JOÃO AFONSO VAN DE KONING
Het eerste officiële document met de naam Moncarapacho dateert uit 1368. Daarin staat dat koning Dom Fernando een wijngaard en vijgen boomgaard aan João Afonso schenkt. Op de websites waar ik dit las, staat niet wie João Afonso is, maar al googelend vond ik dat koning Dom Fernando getrouwd was met de zus van de edelman João Afonso. Het waren dus zwagers.

AUTONOOM DORP SINDS DE 15 EEUW
In de 1e helft van de 15e eeuw bouwden de bewoners van Moncarapacho de Igreja Matriz (‘Moederkerk’) en werd Moncarapacho officieel een autonoom dorp. In de 16e eeuw groeide het aantal inwoners sterk en kreeg het centrum zo’n beetje de structuur die het vandaag nog heeft. Sommige huizen hebben nog elementen uit die tijd. Maar de meeste huizen die nu nog in het centrum staan, zijn gebouwd rond 1900. En als je via de zuidkant het dorp inlooptwandelt of -fietst, kom je door een moderne nieuwbouwwijk, van zo te zien hooguit maar een paar jaar oud.

DE AUTHENTIEKE ALGARVE
Moncarapacho is een rustig, maar heel gezellig dorp in de oostelijke Algarve. Het dorp en de streek worden niet overspoeld door toeristen. Toch zijn er genoeg campings en B&B’s in en rond het dorp. In de omgeving kun je prachtig wandelen en fietsen. En het ligt maar 6 km van zee en strand en het natuurgebied de Ria Formosa. Dus ik zou zeggen: reis ernaartoe! 😉

Boutique Guesthouse-Moncarapacho, open in 2025 Wil je ook genieten van ons gezellige dorp Moncarapacho? Van het heerlijke klimaat, van de mediterrane omgeving? Kom dan vanaf 2025 naar ons Boutique Guesthouse-Moncarapacho. Bem vindo!